Jarðvarmavirkjanir

Taka þarf saman og miðla upplýsingum um bókun losunar frá rekstri jarðvarmavirkjana og samanburði á aðferðarfræði ólíkra landa.

Til að hægt sé að tryggja gagnsæi og áreiðanleika þarf að tryggja að allar virkjanir mæli losunina á sem samræmdastan hátt og að eftirlit sé með þeim mælingum.

Setja þarf kröfu um mælingar á náttúrulegri losun sem styðjast við samræmda aðferðafræði og reglur annarra landa og hæfa íslenskum aðstæðum. Í dag dag er uppi óvissa um hver náttúruleg losun jarðhitasvæða, sem búið er að reisa virkjanir á, hefði verið ef ekki hefði verið virkjað. Þetta gerir það að verkum að öll losun sem kemur frá jarðvarmavirkjun telur inn í losunarbókhald Íslands. Þar sem ekki er hægt að meta þessa náttúrulegu losun eftir að virkjun hefur verið gangsett er mikilvægt að mæla hana áður. Hefja þarf reglubundnar mælingar á þekktum jarðhitasvæðum til að auka þekkingu á þeirri náttúrulegu losun sem verður á þeim svæðum.

Nýjar jarðvarmavirkjanir sem reistar eru eftir 2030 skulu hannaðar með kolefnishlutleysi að leiðarljósi. Þessi skylda verður lögbundin. Til að auka samkeppnishæfni jarðhitans og hvetja orkufyrirtæki landsins til að nýta þau fjölbreyttu tækifæri sem felast í lágmörkun losunar gróðurhúsalofttegunda þarf að hanna jarðvarmavirkjanir með það að leiðarljósi að losun þeirra sé haldið í lágmarki og nýtingarmöguleikum í hámarki. Viðfangsefnið skal nálgast af tæknihlutleysi og þannig byggja undir sjálfbærni í nýtingu jarðhita, auka orkuöryggi landsins og samkeppnishæfni jarðhitans.

Þrepaskipt krafa um föngun og geymslu eða hagnýtingu gróðurhúsalofttegunda í vinnslurásum jarðvarmavirkjana og koma þannig í veg fyrir að þær sleppi í andrúmsloftið.